زندگی همچون لیموست

اولش شیرین و آخرش تلخ!!!

قبول داری نظر بزار...

 این روزها دلتنگ که نه 

محتاج صدای توام

باورکن این یکی دیگر

شعر نیست ...!

 بـه مـَن میگـویند شـ ـآد بـنویس ؛
نوشــته هـایت دَرد دارَنـد ...!
و مـَن به یـادِ مَـردی می افــتَم ،
که بـا ســآزش ،
گوشــه خیـابان شـاد مـی زد ؛
امـا بـا چـِشـم های خیـس ...

 اولا به نظر میرسید که زندگی بی تو یعنی هیچ ..

حالا که رفتی فهمیدم فقط به نظر میرسید ..

 در دیده ز دیدار تو باغی دارم

وزدیدن دیگران فراغی دارم

در ز جفای تو چراغی دارم

بر دل ز غمت چو لاله داغی دارم

 آرامش یعنی اینکه به هر بهانه ای آغوشش را ترک کردی ، مطمئن باشی که کسی جایت را نمی گیرد …

 بگذار آغوشم برای همیشه یخ بزند . . .
نمی خواهم کسی شال گردن اضافی اش را دور گردن احساسم بیاندازد . . . !

 یکی می آید ؛ یکی می رود . . .
این قانون بقای زندگی ست . . .
اما تو که رفتی ؛ هیچکس نیامد . . .
انگار قانون بقا هم پوچ است وقتی تو نیستی !

 من تا همیشه می توانم تو را از میان تمام مردم دنیا تشخیص دهم !
به شرط آنکه چشمانت را نبندی !

 تکلیفم روشن شد ؛ خاموش میشوم شیرینم !
فرهاد وار اینبار باید به جای کوه ، دل بکنم !

 چندیست در نبودنت به ساعت شنی می نگرم ، یک صحرا گذشته است !

 گاهی ارزش واقعی یک لحظه را تا زمانی که به یک "خاطره" تبدیل شود نمی فهمیم !

 به حرمت نان و نمکی که با هم خوردیم ، نان را تو ببر که راهت بلند است و طاقتت کوتاه ؛ نمک را بگذار برای من که می خواهم این زخم همیشه تازه بماند !

 عشق همیشه نافرجام است برای درخت ها !
به آسمان هم که برسند به همدیگر نمی رسند ؛ تبر ها مگر کاری کنند !

 گل اگر چشم خودش باز کند خواهد مرد / ماه در اوج غرورش به زمین خواهد خورد
چون به زیبایی تو حسرت ، عالم خوردند / برق چشمان تو روح از تنشان خواهد برد