شمردن بلد نیستم اما تا دلت بخواهد دوست داشتن بلدم
یک وقتهایی هم می شود که یکی را دوبار دوست داشته باشم !

 تو که باشی معجزه ای در من رخ میدهد به نام آرامش …
باش ، حتی همین قدر دور !

 دلم یک خیابان میخواهد که بشود در آن با تو قدم زد
جایی که مردمش زبان ما را بلد نیستند

و من به زبان خودمانی هی بگویم دوستت دارم و

عابران درگیر این کنجکاوی باشند

که من چه میگویم که تو اینطور میخندی !!!

 ﻭﻗﺘﯽ ﺩﯾﺪﯼ ﯾﮑﯽ ﻣﺜﻞ ﻧﻮﮎ ﭘﺮﮔﺎﺭ ﻫﻤﻪ ﺟﻮﺭﻩ ﭘﺎﺕ ﺛﺎﺑﺖ ﻭﺍﯾﺴﺎﺩﻩ ،

ﻫﺮﻃﻮﺭ ﺑﭽﺮﺧﯽ ، بکشی ، ﺗﮑﻮﻥ ﻧﻤﯿﺨﻮﺭﻩ

ﺗﻮﺍﻡ ﺩﻭﺭﺵ ﺑﮕﺮﺩ ؛ ﺩﻭﺭﺵ ﻧﺰﻥ …